op een verlaten weg
Op een verlaten weg
In de regen en de kou
Staat een meisje
Eenzaam, verbitterd, gebroken
Treurend om verloren liefdes
die niet voor haar bestemt waren
getekend voor het leven stapt ze door
Niemand die iets ziet, niemand die iets merkt
Dus loopt ze maar weg
De donkere nacht tegemoet
Met de maan aan haar zijde,
die weemoedig toekijkt
Probeert ze iets te verduidelijken
Niemand die haar zoekt, niemand die haar mist
Hier sta ik dan
Op die verlaten weg
In de regen en de kou
Schreeuwend met stille woorden
Maar niemand die me hoort
In de regen en de kou
Staat een meisje
Eenzaam, verbitterd, gebroken
Treurend om verloren liefdes
die niet voor haar bestemt waren
getekend voor het leven stapt ze door
Niemand die iets ziet, niemand die iets merkt
Dus loopt ze maar weg
De donkere nacht tegemoet
Met de maan aan haar zijde,
die weemoedig toekijkt
Probeert ze iets te verduidelijken
Niemand die haar zoekt, niemand die haar mist
Hier sta ik dan
Op die verlaten weg
In de regen en de kou
Schreeuwend met stille woorden
Maar niemand die me hoort
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Julaai | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||