Ik ben op.
Ik ben op, ik ben moe,
voel me volledig uitgeput.
Nergens heb ik nog zin in,
nergens voor heb ik nog vut.
Mijn energie lijkt wel op.
M'n benen voelen als lood aan.
Ik kan niet meer,
heb moeite om met beide voeten op de grond te blijven staan.
Telkens weer hoofdpijn hebben.
Altijd maar weer gapen.
Vaak heel sloom zijn
en alleen maar willen slapen.
Mensen die aan me ergeren,
want door de moeheid ben ik vaak te laat,
Wetend dat ik aan me zelf moet gaan werken,
omdat het zo niet verder gaat.
Ik heb rust nodig,
heb alleen geen tijd omdat aan mezelf te geven,
heb namelijk hobby's, werk en een school.
Heb gewoon een te druk bezet leven.
Ik wil me niet meer overal aan ergeren,
baal ervan dat ik me steeds weer doe verslapen.
Ik wil gewoon relaxen niet meer haasten,
wil weer lachen in plaats van gapen.
Ik ben nu op en moe,
en kijk uit naar het moment,
dat ik weer uitgerust door het leven ga
en mijn lichaam even geen vermoeidheid meer kent.