Een hart van steen...
Met een muurtje eromheen...
Niemand kan er nog in...
Wat heeft mijn hart nu voor zin...?
Mijn hart laat niemand toe...
Wist ik maar hoe...
Hoe ik die muur kan verbreken...
Zonder er telkens maar tegen tespreken...
Want de muur zal niet vanzelf weggaan...
De muur blijft tot nu toe telkens rechtop staan...
Degene die mijn muur kan laten verdwijnen...
Daar zal ik voor altijd een lichtje voor laten schijnen..
Als dank voor het verbreken van mijn muur...
Is t liefde en geluk wat ik stuur...
Want zodra ik mn hart weer voel...
Is jouw liefde mijn enige doel...!!!!
broken insiide: | Zaterdag, oktober 14, 2006 21:26 |
De muur is inderdaad door je zelf opgebouwd.. ik geloof dat andere mensen hem ook kun breken !! .. (K) heel mooi gedicht! | |
Lady R: | Dinsdag, februari 10, 2004 19:17 |
*SLIK* | |
Jannie Hoogendam: | Maandag, februari 09, 2004 19:47 |
De muur is door jezelf opgebouwd...helaas ben jij de enige die hem af kan breken... Je kunt er ook doorheen stappen... liefs Jannie |
|
Auteur: *Stellina* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2004 | ||
Thema's: |