Verwoven met mijn gedachten,
is daar een adelaarsnest vol nieuw geluk.
Gevoedt door wijsheid,
zal zij op een uitvlucht in vrijheid moeten wachten.
Ver de wijde wereld in,
geen angst in haar vizier.
Brengt zij de vrede,
die zo ontzettend nodig is hier.
Zou ze weten,dat ze het in haar eentje,
niet voor elkaar krijgt.
"Geven en Nemen"luidt het motto,
maar het merendeel van de mensheid,
kijkt nog altijd alleen toe....en zwijgt.
Welke verandering het ook met zich meebrengt,
zij zal doorgaan.
Steeds maar weer.
Wanneer zij een plaats ontdekt zonder liefde,
blijft ze er niet boven cirkelen,
ze aarzelt geen seconde en strijkt er zachtjes neer.