Leven, is genieten, delen en geven
Niet steeds aan dat negatieve punt blijven kleven
Denk aan het leven niet de dood,
Of je voelt je zo zwaar als lood
Je kan het niet meer aan
Je hebt zin om hier weg te gaan
Je denkt aan overleden mensen
Je denkt, ik ken men grenzen
Maar kan je gedachten niet afwenken
Denkt wat het leven allemaal kan schenken
Nieuw leven!
Is wat jij kunt geven
Kinderen krijgen
En dan om nog maar te zwijgen
Over hoe je kunt voorkomen dat zij zich zo voelen
Het wordt tijd om terug aan te spoelen
De realiteit aan te gaan
In één rechte baan
Niet meer bang te zijn
Je voelt je niet meer klein
Neem het hef in eigen handen
Zo schep je namelijk banden
Schep je nieuw leven, vreugde, genot
Nu de dood is niet jouw lot!
Zorg dat je leven kan geven
Aan prachtige kleine wezentjes
Niet voor eventjes
Maar voor je hele wijde leven
Kan jij ze liefde geven
Dus waarom nu al gaan
Als je weet, dat komt eraan!
(hey allemaal de mensen die dit gedichtje lezen, maak gebruik van je leven geniet ervan, je hebt gerust mensen die om je geven.
maar als je wilt dat mensen zich niet zoals jezelf voelen moet je ervan zien te overleven (de dood)je kan het echt aan, zorg dat je later kan gelukkig zijn met kinderen die je kan opvoeden zodat zij zich nooit hoeven te voelen zoals jezelf nu!)
doe er wat aan.laat de slecht emoties niet overwinnen!!laat de goede in je bovenkomen!