Het is zaterdag morgen vroeg.
Ik heb geslapen maar niet genoeg.
Slaperig laat ik me vallen in een stoel.
Ik leg u maar niet uit hoe ik me voel.
Je gaat zo even mee boodschappen doen.
Ik riep maar oke , ik oen.
Ik hijs me in m`n kleren.
Geen zin om te verweren.
Kruip zuchtend achter het stuur.
En maar wachten ,het leek wel een uur.
Eindelijk was ook het vrouwtje klaar.
Op zich een kunst dat ik mijn kalmte bewaar.
Ik rij rustig naar de winkel toe.
Wachten op een parkeer plaats, wat een gedoe.
Rij jij maar even rond.
Langzaam grom ik als een hond.
Natuurlijk in de winkel weer zoeken.
Staat ze kalm te bladeren in een stel boeken.
Paars gaat langzaam over in groen.
Ik kan dat mens wel wat doen.
Na twee uur eindelijk klaar.
Ik zeg geen woord ,maar zij zegt wat doe je raar.
Sjouw me een breuk naar de wagen.
En nog hoor je mij niet klagen.
Thuis alles naar binnen gebracht.
En ik denk dat u het volgende wel verwacht.
Als je vanavond warm wil eten .
Moet je wel even naar de winkel, ik ben wat vergeten.
Ik zweer u ik heb gedaan wat ze vroeg.
Maar heb me eerst bezopen in de kroeg.
Toen ik thuis kwam was ik lam.
Maar u begrijpt vast wel hoe dat kwam.
Ik kreeg die avond niks meer te eten.
En ze wou een week niks meer van me weten.
Pas daar na mopperde ze zuur.
Voor ik jou weer om een boodschap stuur.
Ik ben uit de zorgen.
Heerlijk vrij op zaterdag morgen.
Goed weekend allemaal.
Groetjes Wim