Ik kom er dag in, dag uit
het bankje bij de vijver
En gaat de zon onder, dan
zit er naast me een schrijver
Ik zie dat hij het koud heeft
maar het lijkt hem niks te schelen
Hij schrijft af en toe een woord op
maar zijn ogen spreken boekdelen
Hij praat soms in zichzelf
ten einde raad is hij dan
Maar kom ik hem op straat tegen
lijkt hij toch een vrolijke man
Want hij heeft toch alles
vrouw, kinderen en een goede baan
Maar zie ik hem daar zo zitten
lijkt hij toch niet erg voldaan..
En op woensdag zat hij er weer
net iets vrolijker dan normaal
Want hij heeft een keuze gemaakt
hij wist het voor zichzelf nu helemaal
Donderdag duurt het iets langer
maar daar was hij, met familie op pad
Hij heeft het als enige niet koud
want hij mocht voorop en in 3-delig pak
Ik kwam er dag in, dag uit
het bankje bij de vijver
En als de zon dan onderging
zat daar ooit een eenzame schrijver..
shelob: | Dinsdag, februari 24, 2004 16:03 |
Triestig mooi. | |
Irdana: | Dinsdag, februari 24, 2004 16:01 |
mooi maar wel droevig liefs irdana |
|
Green Tea: | Dinsdag, februari 24, 2004 15:16 |
Mooi...(en toch ook een beetje angstig...naar de thema dood kijkend..) Liefs , Green Tea. |
|
Vinkje: | Dinsdag, februari 24, 2004 14:27 |
Mooi beeld. Liefs, |
|
Auteur: Manja Moraal | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2004 | ||
Thema's: |