Met handen uitgestoken ging hij het leven in.
Strekte zijn kunnen tot aan zijn laatste uren.
Hield vast aan dingen waar hij in geloofde.
Was dirigent, ook in’t gewone leven,
Totdat de dood het stokje overnam.
Zijn huis orkest was ik voor vele jaren
Hij leerde mij om maten te verstaan.
Ik vertrouwde hem in alles wat hij deed
Ik hield van hem zonder enige reserve
Ik gaf mijn liefde en ik gaf mijn geld
Het laatste verdwijnt in de zakken van zijn kinderen.
Hij gaf me de beste jaren van mijn leven
De liefde die ik kreeg kan niemand me ontnemen
Maar het is moeilijk om van herinneringen te bestaan.
We hielden van elkaar in onze jonge jaren
Omstandigheden dreven ons apart
Ik had zijn kind maar trouwde met een ander
en ging ver weg, bouwde aan mijn bestaan.
Onze liefde bleef bestaan, was nooit vergeten
We kregen, heel romantisch, nog een tweede kans
Ik probeer de bitterheid van gieren te vergeten.
En vast te houden aan de liefde, aan mijn rouw.
------------------------------------------------------------------------
He was a musician from the beginning
Stayed with his music until the day he died
Held on to his believes no matter what
He was director of music even at home
Until death took the baton from his hands
I was his student for a quarter century
He taught me to understand the measures.
I trusted him in everything he did
I loved him, gave him my money
It has landed in the pockets of his kids
He gave me love and care for years
The love and care no-one can take from me
But I do face some difficulty
I cannot live on memories of love.
We loved each other in our youth.
Circumstances drove us from each other
I had his child but married some-one else,
Moved far away and build my life
Our love remained, was not forgotten
Romantically we had a second chance
I am trying to forget the bitterness brought on by vultures
Try holding on to love, I want to grieve.