ik ben het zat ,ben op ,wil ff niet meer
weer niet kunnen slapen, bijna elke nacht
telkens weer die pijn, keer op keer
vraag me af of mij het geluk me nog toelacht
slik me pillen , soms meer dan ik mag
voel me raar,ben niet me eigen meer
maar hoop weer op morgen,een betere dag
bang voor de toekomst,ook dat doet zeer
wat gaat er nog gebeuren met mij
kan iemand geduld opbrengen om wat ik niet kan
kan iemand houden van,als ik in een rolstoel rij
zo ja ,wat wil ik nog dan...
kan ik het accepteren¿ word nu al gek
voel me een oud paard,moeite met zijn galop
hou me groot ,nog steeds me grote bek
maar ik kan niet meer,ik ben op