Zwart en duister is de kille woede
woedend spuwt ze binnenin
door demonen ingefluisterd
raak ik aan mijn pijn gekluisterd
verscholen in de kerker van mijn ziel
Een diep onzichtbaar litteken
kleurt de wanden van mijn ziel
zwarter dan de donkerste nacht
scherp is de pijn die onverwachts
toeslaat en me opnieuw raakt
Gewetenloos zijn de beelden die
me dwingen opnieuw te ervaren
de scherpe pijn zijn achtergelaten
sporen van duistere demonen
verscholen in de kerker van mijn ziel
Boudaatje: | Vrijdag, februari 27, 2004 22:25 |
zo krachtig neergezet... dikke knuffel |
|
Nylfe: | Vrijdag, februari 27, 2004 14:39 |
Wow een beeetje wat ik bij mezelf herken als ik me echt niet lekker voel. Erg goed beschreven en sterkte als het nog actueel is XXX Nylfe |
|
M@ri@: | Vrijdag, februari 27, 2004 11:59 |
jouw invoelbaar zieleuiten zet je krachtvol naar buiten je hebt hoorbaar voor ons kunnen spreken en je hand uit durven steken reik ik je in stilomarm een zonneknuffel volwarm liefs *boselfje* |
|
sunset: | Vrijdag, februari 27, 2004 09:13 |
Wohw! Word ik stil van. Ook al is de aanleiding niet zo fraai, maar het verwoorden van wat er in je omgaat ... Liefs / sunset |
|
christina: | Vrijdag, februari 27, 2004 07:53 |
lief robijntje ook jij hebt ergens in je ziel andere plaatsjes probeer daar eens naar te zoeken in duistere nachten dikke knufff speciaal |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2004 | ||
Thema's: |