Elizabethh: | Vrijdag, mei 07, 2004 22:29 |
Mooi gedicht... | |
Oorlam: | Zondag, februari 29, 2004 23:48 |
totale ruwheid... vreemd en wonderlijk beeld wel..mm:) |
|
Sheena: | Zondag, februari 29, 2004 12:39 |
ow neee helemaal geen verbeteringen, slechts veranderingen, phoweyk gewoon een andere manier van, zal je geheimpje verstellen, als ik een schrijver hier slecht vind, klik ik er gewoon overheen, als ik denk wow potentie ... dan besteed ik er aandacht aan. als je dat niet wilt moet je opbouwende kritiek niet aanvinken ;-) zijn alleen maar suggesties die je volgende keer in het schrijven misschien eens mee kan nemen, bedoel zo leer ik het schrijven ook, en ben er ook nog lang niet |
|
Phoweyk: | Zondag, februari 29, 2004 12:31 |
sociaal dat je er tijd en moeite in steekt om mijn gedicht te ''verbeteren'', maar door woorden te veranderen en weg te laten verander je de intentie van mijn gevoel die ik hierbij heb neergezet, dus ik persoonlijk zou het niet willen veranderen.. evengoed bedankt.. | |
Anne182: | Zondag, februari 29, 2004 12:30 |
Nou,... *opbouwend, opbouwend* Ik geef toch kleine voorkeur aan het origineel,..:D mooi! | |
Sheena: | Zondag, februari 29, 2004 12:23 |
gedachtegoed is niet verkeerd, tis alleen wel een lange lap tekst zo, het zou plezieriger lezen, gebroken in wat meer strofes. ik sta in een verlaten schaduw van een onbedwongen schuld mijn handen voelen ruw ik ben verlaten in vrijheid jouw stem heeft gesproken om schade te beperken de geest is weggedoken mijn handen voelen ruw lichaamstaal is onbeperkt maar ontoerekeningsvatbaar dat wat toch niet werkt moet verlaten worde |
|
Auteur: Phoweyk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 februari 2004 | ||
Thema's: |