Mechelen maanstad
Mechelen maanstad
Mechelen,
stad waar de zon niet schijnt
en de maan nooit verdwijnt.
Waar Sint-Rombouts schittert als de poolster
en de Dijle zich een weg baant als een melkweg.
Op de Grote Markt waar Op Sinjoorke lacht
en waar men de Nekker in zijn poel opwacht.
Daar waar Keizer Karel zijn jeugd doorbracht
wandelend door Mechelens gebouwenpracht.
Waar vroeger meubelen werden uitgevoerd
en tapijten werden geweven
op het ritme van de Beiaard
en waar de maan nu rockt
op het einde van de zomer.
En ’s nachts als de maan slapen gaat
en Sint-Rombouts in lichterlaaie staat
dan komen Mechelaars tussen
om het manevuur te blussen.
Als ode aan mijn studentenstad
Mechelen,
stad waar de zon niet schijnt
en de maan nooit verdwijnt.
Waar Sint-Rombouts schittert als de poolster
en de Dijle zich een weg baant als een melkweg.
Op de Grote Markt waar Op Sinjoorke lacht
en waar men de Nekker in zijn poel opwacht.
Daar waar Keizer Karel zijn jeugd doorbracht
wandelend door Mechelens gebouwenpracht.
Waar vroeger meubelen werden uitgevoerd
en tapijten werden geweven
op het ritme van de Beiaard
en waar de maan nu rockt
op het einde van de zomer.
En ’s nachts als de maan slapen gaat
en Sint-Rombouts in lichterlaaie staat
dan komen Mechelaars tussen
om het manevuur te blussen.
Als ode aan mijn studentenstad
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Dinsdag, maart 09, 2004 18:12 |
| Super, als rechtgeaarde hollandse kom ik er zo 1 keer in de maand ongeveer, en ik herken alles wat je beschrijft. zal deze maand eens zwaaien :P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hoofse ridder | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||