Hun ouders worden vermoord,
De soldaten kennen geen mededogen,
De kinderen worden niet gehoord,
Niemand ziet de tranen in hun ogen.
Ja, in hun ogen ligt een traan,
Van hun geboorte tot hun sterven,
Voor hun is de wereld vergaan,
Zij kunnen geen vrede in de wereld verwerven.
Het leven is voor hun een strijd,
Zij zien elke dag de dood,
Het leven is voor hun een kwestie van tijd,
Want zij zijn de kinderen in nood.
Toch strijden zij moedig elke dag weer,
Totdat een kogel hun eens raakt,
Vanuit een soldaat zijn grauw geweer,
En zo hun verdere leventje wordt gestaakt.