Begraven meisje
Mijn geluk ligt begraven,
onder hopen vol met pijn.
Ik probeer er bij te komen,
maar het kan niet zo zijn.
Mijn gezicht ligt begraven,
onder een waterval van tranen.
Herinneringen die ik niet kan plaatsen,
herinneringen die een weg door mijn leven banen.
Mijn gevoel ligt begraven,
kapot gemaakt door hen.
Mijn gevoel werd genegeerd,
zodat ik nu mezelf haast niet meer herken.
Mijn gevoel waar ik niet bij kan,
verdriet die ik niet accepteren kan.
Vandaar dat het nu slecht gaat,
slecht opnieuw met eten.
Zodat ik er niet aan hoef te denken..
zodat ik even mijn gevoel kan vergeten...
onder hopen vol met pijn.
Ik probeer er bij te komen,
maar het kan niet zo zijn.
Mijn gezicht ligt begraven,
onder een waterval van tranen.
Herinneringen die ik niet kan plaatsen,
herinneringen die een weg door mijn leven banen.
Mijn gevoel ligt begraven,
kapot gemaakt door hen.
Mijn gevoel werd genegeerd,
zodat ik nu mezelf haast niet meer herken.
Mijn gevoel waar ik niet bij kan,
verdriet die ik niet accepteren kan.
Vandaar dat het nu slecht gaat,
slecht opnieuw met eten.
Zodat ik er niet aan hoef te denken..
zodat ik even mijn gevoel kan vergeten...
Reacties op dit gedicht
| Renee-Emma: | Zaterdag, september 24, 2005 23:01 |
| god, Dit gedicht heeft me haast laten huilen, Je geeft precies weer wat ik voel. Ik weet wat je doormaakt *knuf* |
|
| fox_bert: | Woensdag, maart 10, 2004 18:09 |
| Ik ga persoonlijk een dam maken om je waterval van tranen te proberen tegen te houden, maar dat water is zo verdomd sterk dat ik dat niet in mijn eentje kan doen. Luisterend oor bieden is een steentje van de dam, hopelijk vind jij de andere stenen om de dam af te maken. Het is je gegund en je doet het goed liefs bert |
|
| Flanieke: | Woensdag, maart 10, 2004 17:20 |
| *flanieke pink even haar traantjes weg* Ontzettend mooi verwoord lieve meid... en zo herkenbaar... Weet je lieferd, je bent je weg kwijt... enkel verdriet en pijn kom je nog tegen... maar vergeet niet dat in elks iemand leven geluk zit ,dus ook in het jouwe... zoek de juiste weg en ga op naar het geluk... Meis, ik duim vast mee voor een betere tijd... Onwijs veel sterkte!! liefs en dikke knuff ~xxx~stephanie~xxx~ |
|
| Nietje: | Woensdag, maart 10, 2004 16:20 |
| Gevoelens worden gevormd door de knuffels en 'lidtekens' die je ooit worden gegeven. Take care lieverd. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||