Als we wandelen aan het water
laat ik hem vertellen
hij is niet een te grote prater
over zijn teleurstelling
die het leven hem bracht
kende je dat eindeloos gevoel
dat je nog enkel het droeve zag
je bent weggegaan
heb je nooit hier weergezien
nu staar ik alleen over het water
kan het niet verklaren
voel me wat verloren
alsof de zon hier doofde
straks keer ik weer
en breng wat lichtjes mee.
lommert: | Zaterdag, maart 13, 2004 15:45 |
wat een mooi gedicht, Bieke...hem laten praten...het aanvoelen van de ander proef ik hieruit.. xxxje willemmien |
|
jazzzz: | Donderdag, maart 11, 2004 22:25 |
mooi meis, en dat water hé.. doet veel met je :) liefs, |
|
nijntjepluis : | Donderdag, maart 11, 2004 18:42 |
Prachtig gedicht! | |
dreamangel: | Donderdag, maart 11, 2004 18:29 |
mooi en neem er zeker een paar mee... groetjes dreamangel |
|
jackie53: | Donderdag, maart 11, 2004 15:02 |
Mooi neergezet Bieke en een water meisje dat merk ik wel!!liefs | |
de nifter: | Donderdag, maart 11, 2004 13:15 |
jij houdt van water hè? ;P | |
Oorlam: | Donderdag, maart 11, 2004 11:42 |
lichtjes bij het water, mooi! mm wat een beeld..ik zie waxinelichtjes in het water en ik krijg zin in..(eh laat maar censuur hehe) |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2004 | ||
Thema's: |