De Motor Draait Al Jaren
Het bonken van
mijn droevig hart
laat bonkend
aan mij weten
dat'k in het land
der levende ben
en men nog hoort
mijn stille kreten
Het stromend bloed
door aderen
bereiken ook mijn hoofd
en daarom kan ik denken
waarin ik heb geloofd
Als 'k pijn heb
in mijn ledematen
weet ik
mijn zenuwen zijn er nog
en alles funcioneert
zoals het funcioneren moet
Het lichaam,
een machine,
die niet uitvallen mag
de motor
draait al jaren
iets wat me nu pas opvalt
en wat ik nooit zo zag
****
jannie hoogendam
13-3-2004
westland: | Maandag, maart 15, 2004 11:25 |
wat heb je dit prachtig neer gezet,je hebt helemaal gelijk. al staan we er niet altijd bij stil.liefs jany. | |
lommert: | Zaterdag, maart 13, 2004 10:31 |
bewust zijn we er niet altijd van...moet je ook niet hele dagen bij stilstaan...maar af en toe is nooit verkeerd...mooi gedicht en nadenkend xxje willemmien |
|
sunset: | Zaterdag, maart 13, 2004 08:07 |
Wohw, nooit zo mooi anatomie horen uitleggen als door jou. Verdient (meer dan) een bloempje. Liefs / sunset |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2004 | ||
Thema's: |