of ik nou omhoog kijk
in de lucht of de zee
je gaat toch altijd met me mee?
waar ik ook heen ga
waar ik ook ben
jij bent er toch ook ieder moment?
ben je een beetje trots
op wat ik doe
ik ga zo veel mogelijk als kan naar mama toe
maar ik kan niet elke dag
net zoals jij deed
omdat het veel energie van me vergt
nu ik een beetje in jou schoenen sta
alles ineens moet regelen
heb ik wel veel meer respect voor je gekregen
want het is soms echt zwaar
ook al was je manier niet altijd even goed
toch kreeg jij de dingen wel voor elkaar
alles wat ik doe
doe ik voor jou
ik hoop dat je een beetje trots op me bent...
*weet dat ik van je hou*
| diddo: | Woensdag, maart 17, 2004 19:18 |
| die vraagtekens in dit gedicht kun je weglaten. er zijn zoveel mensen die trots op je zijn om hoe je omgaat met deze situatie, maar lang niet zo trots als je vader nu zal zijn. hij kan het je dan niet zeggen maar je kent hem goed genoeg om het te weten. wat betreft je mama, ja dat doe je echt wel goed, je doet wat in je macht ligt...en dat is meer dan zat..ookal zul jij het altijd wat te weinig vinden, maar er zelf aan onderdoor gaan daar heeft niemand wat aan, en jij al helemaal niet. d |
|
| arie: | Woensdag, maart 17, 2004 11:45 |
| Jouw Pa kan met recht trots op je zijn lieverd ! Hoe zwaar de dingen ook voor je zijn je vecht door Vergeet in deze zware tijden echter ook niet een beetje te leven... Liefs, Arie |
|
| Auteur: searching | ||
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||