Verloren liefde
Onwetend over je macht over mij,
Je ogen doen mij smelten,
Je woorden laten me je vergeven.
Tranen die ’s nachts vloeien,
Terwijl jij droomt over de ware liefde
Maar waarom blijf jij de ware voor mij?
Ik probeer tevergeefs je te vergeten,
En wanneer ik denk daarin geslaagd te zijn,
Kijk je me weer aan met die zoete blik
En die ondeugende lach.
Jij echter bent vooruit gegaan in je leven,
Terwijl de tijd bij mij blijft stil staan.
Hopend ooit iemand anders lief te hebben
14/03/2004
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Hülya | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||