daar zat ze stil in een hoekje
bittere tranen waren het
die ze weende en klonken
als een droevig lied
maar niemand zag of hoorde
hoe grimmige wolken zich vergaarden
om barricades te werpen
op begaanbare paden
niemand zag wat ze vroeg
misschien was het te simpel
een wens te gemakkelijk
te vervullen
steeds kleiner werd haar wereldje
door haar zelf geschapen
waar zij zich veilig waande
daar waar ze kreeg wat ze vroeg
die kleine simpele gebaren
recht uit het hart
die hand op haar schouder
die knuffel en kus
een paar simpele woorden
wees trots je doet het goed
oprecht en eerlijk gemeend
je hebt de grimmige wolken verjaagt
daar zit ze nu stil in haar hoekje
haar lach klinkt als een vrolijk gezang
ze kreeg wat ze vroeg
ze is niet langer bang
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dagmichris: | Maandag, maart 22, 2004 00:05 |
1000 maal heb jij gekekend in harten van mensen en altijd weer is er een woord van warme troost en kracht.. menslief, ik hou van je! michris |
|
Jet van keken: | Zondag, maart 21, 2004 11:36 |
Deze is wel heel erg mooi lieve christa. dikke knuf en liefs jet |
|
Marlies: | Zondag, maart 21, 2004 10:17 |
Dit is een verschrikkelijk mooi stukje poëzie! 'k vind 't prachtig! Liefs |
|
schaapiej: | Zondag, maart 21, 2004 09:56 |
Ontzettend mooi gedichtje! Echt ik las het en sat met mijn mond opn soooo mooi vink m! Kussiej maai |
|
~*Woepiej*~: | Zondag, maart 21, 2004 09:42 |
hey wat een keimooi gedichtje :) Echt heel mooi :) |
|
M@ri@: | Zondag, maart 21, 2004 00:23 |
liefrijk troostbaar weer schitterbaar liefs en trusteknuffie van je kleine zussie |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2004 | ||
Thema's: |