Alles loopt zoals het moet gaan,
Zoals de sterren schitteren en de schijning van de maan.
Zo gaat ons leven zo goed als vanzelf,
En blijft iedereen hopelijk zichzelf.
Soms zul je ongetwijfeld denken dit hoort niet in mijn leven,
Maar meerdere mensen in dit wereldje hebben mooie kansen weggegeven.
Ze hebben heel veel moois opgegeven,
Al die nieuwe mooie dingen om te beleven.
Zie de spiegeling van de bomen in het water,
Hoor de kinderen lachen, het geschater.
Kleine dingen zetten je in het licht,
een kleine lach op iemands gezicht.
Zo mooi KAN alles zijn,
Die mooie dingen, al zijn ze maar zo klein.
Dan zie je het leven pas goed,
Dat ene wat je echt iets doet.
Ik wil iets bereiken in m'n leven,
Werd ik maar naar die ene belangrijke persoon gedreven.
Die belangrijke persoon is waar ik om geef,
Ik wil, dat ik voor iemand speciaal leef.
Dat die me bijzonder vindt,
Dat ie me ondervind, zoals ik zelf ben,
Dat ik hem zeker net zo goed ken.
Dat we elkaar begrijpen,
Dat we deze klik grijpen.
We niet voor niets zoveel gemeen,
Ik zou me zo eenzaam voelen als je verdween.
Ik weet dat ik om je geef,
Maar hoekan jij weten dat ik voor jou leef.
Ik kan de liefde voor jou aan niemand uitleggen,
Ik durf en kan je het nog niet eens zelf zeggen.
Hoe kan ik weten dat de gevoelens van mij voor jou, net zo sterk zijn als jou gevoelens voor mij,
Door het te vertellen? Was ik maar zo dichtbij!
Ik hou echt van jou,
Ik WIL het echt snel vertellen en gauw.
Maar hoe?
Was ik maar toe aan al dat liefde gedoe.
Dit gedicht gaat over me zelf!!!
Misschien dat iemand wel tips heeft! Ik ben gewoon te verlegen om het te vertellen. Hoekan ik weten wat hij in mij ziet? Bedankt alvast!