Ik kijk met halfdichtgeknepen ogen naar de kerstboom,
naar de lichtjes, die alleen maar branden op stroom.
Dan dwalen mijn gedachten af naar verre landen
en ik probeer te zoeken naar eventuele verbanden.
Mensen in arme landen weten van het bestaan van stroom niet af;
als de stroom eens is uitgevallen, dan is het voor ons een straf.
Of we kunnen niet koken, of we zitten in de kou,
die mensen moeten koken op een vuurtje,
hebben geen verwarming, wat zeuren wij nou?
Zie je nou wel, dat het moeilijk is verbanden te vinden?
Die zijn er niet, waar je ook zoekt, je kunt er geen doekjes om winden.
Ja, toch misschien, er is maar een God en bidden kunnen we allemaal,
dat hebben we toch met elkaar en een zonnestraal.
Maar weet je dat je niet zo ver hoeft te gaan
voor mensen die helemaal achteraan staan?
Kijk eens even om je heen,
vele mensen zijn hier alleen.
Die kun je ook wat warmte geven
en dan ben je waard om te leven.
Dan bedoel ik niet die warmte via stroom,
maar geef die mensen eens een warm home.
Vrede voor alle mensen in alle harten,
laat ons daar het nieuwe jaar eens mee starten,
iets over hebben voor een ander,
dat is leven voor en met elkander.
boogschuttertje: | Zaterdag, november 13, 2004 20:00 |
haaj, dit is echt een heel erg mooi gedicht!!! het raakt je echt heel erg diep. en ook het doet je eens goed nadenken over andere mensen dan alleen maar jezelf!! doe zo voort -xXx- stepke |
|
mabje88: | Woensdag, maart 24, 2004 22:34 |
Dit gedicht heb ik gemaakt voor Kerst 1998. Ieder jaar probeer ik wel een gedicht te maken rond die tijd en zet het op eigengemaakte Kerstkaarten. Ik weet niet of iedereen het waardeert, maar ik vind, dat een overweging rond Oud en Nieuw altijd wel de moeite waard is. | |
Auteur: mabje88 | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2004 | ||
Thema's: |