ik ken een woud aan geuren
ik ruik nog die snijbonengeur
het snijmolentje op de tafel
groene zeep, het diende overal voor
lange vingers, het thee soppend wafel
die aparte oma geur
die aanmaaklimonade, sterk verdund
de bolknak van opa
die grote wilhelmina pepermunt
die ouwe mannetjesgeur
die van ‘ome Kies’
de kostganger van oma
zijn pruimtabak , zo vies
boerenjongens op feestjes
die je als kind niet kon verdragen
het stijfsel in de petticoat
je bleef er maar naar staren
het kookgoed,de was al in een grote teil
boven op het gas, ‘zo fris’
en dan die geur van toen van jou
die er nu nog altijd is
willemmien
M@ri@: | Maandag, maart 22, 2004 23:49 |
prachtvolle herinnerbaar sfeergeurend schitterbaar liefs *boselfje* |
|
Annemieke : | Maandag, maart 22, 2004 21:06 |
Leuk om zo even in de tijd terug te gaan... hihi ook al ben ik nog een jonkie van 42... Toch voor mij veel herkenbare dingen.... Liefs Annemieke |
|
bieke: | Maandag, maart 22, 2004 21:06 |
De herinneringen zullen blijven bestaan, koester ze maar Willem, Liefs Bieke, |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, maart 22, 2004 20:22 |
Wat een enig gedicht. Ik herken het en die geuren die je zo geurig hebt neergezet...gewoon heerlijk leesbaar liefs Jannie |
|
lovegirl: | Maandag, maart 22, 2004 20:15 |
ja zo was die tijd van vroeger ik kan me er nog wel wat van herinneren dat heb je mooi neer gezet liefs lovegirl |
|
lieverdje: | Maandag, maart 22, 2004 20:11 |
zo blijft altijd iets bestaan herinneringen , prachtig geschreven liefs |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
Thema's: |