Ons leven
Langzaam loop ik door de straten
Er valt een traan op mijn gelaat
Het lijkt of de wereld stopt met draaien
Mijn wereld langzaamaan vergaat
Vandaag ben jij voor de laatste keer
Onderweg naar dat vertrouwde bedrijf
Nog één gesprek en de auto inleveren
Dat is daar dan je allerlaatste verblijf
Nooit zal dit nog terug kunnen keren
Niet wetend wat ons in de toekomst wacht
We zullen blijven doorgaan met zoeken
Tot de toekomst weer kan worden overdacht
Dan stopt plotseling mijn gepeins
Want dan fluit daar een vogel zijn lied
Hij beloofd me dat alles goed komt
Er ooit een einde komt aan het verdriet
De zon breekt langzaam door de wolken
Dat doet mijn gevoel zoveel goed
Dan verschijnt er toch een glimlach
Dit alles heeft toch zoveel goede invloed
Dan weet ik dat ik mag vertrouwen
Op een toekomst die toch voor ons ligt
Zal ik toch de moed nog eens verliezen
Dan kijk ik gewoon terug naar dit gedicht
Jessica de jong: | Woensdag, maart 24, 2004 19:47 |
Lieve mama ik zou willen dat ik je duizend vogel liedjes kon geven. En een miljoen zonnestralen. Maar het enige wat ik geven kan is mijn vertrouwen. Wat ik meer dan mogelijk in mijn ouders en de toekomst heb. Liefs Jessica |
|
Irdana: | Woensdag, maart 24, 2004 08:52 |
goeden morgen Goverdina je gedicht mooi neer gezet veranderingen zijn altijd moeilijk maar kijk naar de mooie toekomst die nog voor je ligt en geniet daar van nu het nog kan liefs en groetjes van mij Irdana |
|
Auteur: Goverdina | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2004 | ||
Thema's: |