Een locomotief, met tig wagons
Maakt aanstalten voor vertrek
Ik merk hem op en ren er toe
Tijdig gehaald, zonder gebrek
Langzaam aan, rokende kolen
Begint het geheel zijn gang
Mijn reis is onbestemd begonnen
En alleen tijd weet hoe lang
Iedereen die ik er spreek
Leer kennen zo te zeggen
Niemand weet zijn eindbestemming
Zonder leugen uit te leggen
Wie stapt er in, wie stapt er uit
Hoge snelheid, niet te stoppen
Wie laat mij lachen, en wie huilen
Naar het volgende station
Laat deze reis wat langer duren
De passagiers wat langer zitten
In dit tempo, ben ik bang
Bereik ik spoedig mijn perron
© G.J. Sterenborg (24-03-2004)