Laat engelen in vreugde zingen.
Over liefde en mooie dingen.
Laat mijn hart zachtjes branden.
Laat mijn wil smelten in je handen.
Ik draag je met liefde door het leven.
Aan jou heb ik immers mijn hart vergeven.
Al het water op de wereld koelt niet mijn verlangen.
Geen ijs bevriest mijn passie.
Ik noem je mijn allerliefste bloem
Voor jou vergaar ik al mijn roem.
Maar ik heb de strijd verloren.
helaas kan ik jou niet bekoren.
Er is slechts kilte in jou hart.
Die mij telkens weer verwart.
Ook al bevecht in stilte al mijn draken.
Maar ik zal mijn liefde voor jou nimmer staken.
Onze liefde ik ga er voor.
Dapper vecht ik eenzaam door.
Maar hoelang wil je dat ik vecht.
Wanneer denk je dat ik mijn strijd beslecht.
Ik weet ik kan dit gevecht niet winnen.
Anderen zeggen me je bent niet bij zinnen.
Maar steeds weer kijk ik heel diep in je ogen.
En die hebben mij nog nooit bedrogen.
Heel diep in je hart bevecht je je eigen draken.
Ik weet hoe diep de dolk je heeft moeten raken.
Als kind voelde jej je verraden.
Slachtoffer van laffe daden.
En daarom wacht ik des noods mijn hele leven .
Tot je je vrij aan mij wil geven.
En komt er ooit een eind aan jou gevecht.
Pas dan hebben we samen onze strijd beslecht.
Liefs en Groet jes Wim
Ik weet niet welke van mijn maskers dit gedichtje schreef.
Maar het geeft aan hoe ik mijn liefde beleef.
Zoete dromen freaks
H. Veenstra: | Zondag, maart 28, 2004 18:05 |
Heel mooi geschreven Wim. Les je gedichten graag, ze zijn allemaal even mooi. Liefs en groetjes, |
|
Zilke: | Zondag, maart 28, 2004 14:24 |
Wat een dapper en mooi gedicht! Veel liefs |
|
westland: | Zondag, maart 28, 2004 11:22 |
prachtig neer gezet,en met veel gevoel.dit masker mag je houden.ma westland. | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 maart 2004 | ||
Thema's: |