When Hope Fades Away...
When Hope Fades Away…
When darkness falls again
Over the pitiful chained soul
Barely lift up to breath
In the black abyss of faith
There were the wheels of time
Never seems to stop
Dragging you more and more
In the painfully exile of the shadows
Raging in the hurricane of lost souls
Light bolts bashing like a whoosh of spray
When thunder lift thee up in the silent
Cold bunker of lowliness
Looking down on myself
Hiding in that small corner of the room
Reaching for some peace or love
When hope starts to fade and sinks…
Away….
Reacties op dit gedicht
| aphrodite: | Vrijdag, april 02, 2004 20:54 |
| wow, zo mooi geschreven... En jouw engels, wow, ben echt onder de indruk. Kun je dit schrijven zonder woordenboek :s mijn engels is stukken eenvoudiger en toch heb'k nog af en toe woordenboek nodig :s en als ik dan dit lees, wow... maar ook zonder die moeilijke woorden schrijf je prachtig hoor, want het zijn vooral van de stukken die ik begrijp dat ik pas echt onder de indruk ben. Zo mooi verwoord... zo gevoelig ook... hmm, top dus :) Liefs, xxx |
|
| The unreachable: | Vrijdag, april 02, 2004 17:38 |
| Héél leuk om te lezen...volgens mij heb je er echt plezier aan, dat kun je zo uit je gedichten aflezen! Je gebruikt echt coole woorden! Zo van die woorden die je niet zo veel tegenkomt in "het gemiddeld gedicht"...Ik vind je manier waarop je met het engels omgaat, echt geweldig! Ik kan niet veel meer zeggen dan dat..Je bent gewoon top! | |
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2004 | ||
| Thema's: | ||