Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ooit scheen de zon
ooit shceen de zon voor mij
mijn leven bestond uit liefde
mijn leven maakte me blij
Ooit was de lucht blauw en het gras groen
boven mij scheen de zon nogsteeds
er was altijd wel wat te doen
Plosteling verscheen er een donkere wolk aan de lucht
en die maakte het groene gras grouw
en blies mijn geluk weg met een zucht
Alles verdween in dat jaar
en geluk veranderde in pech
wat het allemaal maar niet waar
Af en toe brak de zon nog door
en bescheen ze mijn leven weer
maar wolken schoven er al snel voor
Nu wacht ik op de wind
die de wolken weg zal blazen
dan pas is het leven mij weer goed gezind
Reacties op dit gedicht
Pups vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Irdana
:
Vrijdag, april 02, 2004 21:36
sorry moten moet{ moeten }zijn
liefs irdana
Irdana
:
Vrijdag, april 02, 2004 21:32
om de zon te laten schijnen moten de wolken eerst verdwijnen
liefs irdana
Over dit gedicht
Auteur:
Pups
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
02 april 2004
Thema's:
[Dromen]
[Toekomst]
[Angst]