Je liep door de gang
op weg naar huis
wij op de grond
alledrie stil, met
onze eigen gedachten
Jij waarschijnlijk ook
toen je ons zag zitten
Maar je lachtte, en
opeens ging die arm omhoog,
je zwaaide!
Ik wist ook niet wat
ik ervan moest denken
anderhalf jaar lang
geen woord gezegd, en
nu zwaai je zomaar
tzal er ook wel mee
te maken hebben gehad
dat zÃj naast me zat maar
je sprak me vanmorgen aan,
dat verbaasde me ook
Ik snáp je soms niet,
maar wat zou het mij
ook moeten kunnen schelen?
ik ben allang blij dat je
normaal met me omgaat :)