Zij wil sturen naar
Sturend haar woorden,
maakte zij ‘t mooie kapot.
Daar waar het heen moest,
ging op slot.
Denken aan die ander?
Nee, die zienswijze
naar zich toe trekken,
verdraaien, bewijzen.
En zo op haar pad,
vernielen dat tere,
- De ander, ach wat -
haar woorden vereren.
O ja, zij is belezen
en rap van mond
Doch zij weet wel:
‘ zij heeft zichzelf verwond ’
Bebloed staat zij daar
Een nutteloze strijd
van kempen, twisten.
En nu, heeft zij spijt
willemmien
westland: | Woensdag, april 07, 2004 18:47 |
spijt komt altijd te laat.laat haar het tegendeel maar bewijzen.ma westland. | |
lieverdje: | Dinsdag, april 06, 2004 16:04 |
gevoelens van spijt...of van eenzaamheid? het kan beide..als je tenminste je inleeft in het gedicht zoals ik deed..maar dat kan tot interpretatiefoutjes leiden..(maar naja zonder fantasie weet ik t nooit he ;o) ) paul |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, april 06, 2004 15:49 |
En spijt raak je niet zomaar weer kwijt... Want het is iets wat je aan jezelf te wijten hebt... X Annemieke |
|
bieke: | Dinsdag, april 06, 2004 15:18 |
Berouw komt meestal na de zonde hé Mooi Liefs Bieke, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2004 | ||
Thema's: |