Terug krabbelen
ik voel het geluk
terug krabbelen
naar het plekje
waar het altijd
heeft gezeten
ik voel het verdriet
naar boven stromen
uit het plekje
waar het zich
verscholen had
ik voel mijzelf
wegzinken
in mijn eigen tranen
over mijn wangen
om daar zijn eigen weg te banen
white angel: | Woensdag, april 14, 2004 14:47 |
het is goed als je verdriet nu naar buiten komt.. laat het gaan.... zo zal het verdwijnen diep van binnen en langzaam aan helemaal weg trekken.. liefs |
|
boom: | Maandag, april 12, 2004 20:29 |
je verdriet heeft altijd diep gezeten, maar ook vaak onbegrepen door de buitenwereld, daardoor wordt het verwerken vertraagd. ook belangrijk is door wie en hoe je gesteund word, of ze open voor je staan, maar jou hoef ik niks te vertellen. je weet waar je altijd welkom bent. heel veel warmte van de boom. |
|
Luuk: | Zondag, april 11, 2004 02:23 |
Prachtig geschreven, wordt er helemaal stil en rustig van. Laat het verdriet naar boven komen, laat die tranen stromen. Die tranen zitten vol ellende, die ellende moet er uit, die wil je kwijt. Laat ze op de grond vallen, alle ellende op de grond. Ik geef je m'n schouder om op uit te huilen, kgeef je oren die naar je luisteren, en kgeef je liefde en aandacht in de hoop dat je afleiding hebt en het weer beter met je gaat. Terugkrabbelen, terugtrekken... even rustig de tijd nemen |
|
Mystery: | Zaterdag, april 10, 2004 19:25 |
Wauw!!! echt heel erg mooi geschreven !!! Knuf, Mystery |
|
BloodElf: | Zaterdag, april 10, 2004 19:17 |
=( Triest maar ontzettend mooi verwoord!! Hang in there! Liefs, |
|
Auteur: Elycia | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2004 | ||
Thema's: |