Het gaat er niet om wat je doet, maar om wie je bent!
Dat moet je niet veranderen, want anders is er niemand meer die je kent.
Laatst zag ik haar weer, de vrouw van mijn vroegere dromen.
En weer een soort van warm gevoel van binnen
Hoe zou dat toch komen?
Van die ene vrouw die je had willen beminnen.
Maar waar gaat het uiteindelijk om?
Hoe vind je nou die ene die je voor de rest van je leven zou willen?
Wat is nou slim en wat is nou dom?
Of is dit alles iets om de honger alleen maar mee te stillen?
Vragen, vragen, vragen en nog steeds geen antwoord.
Hoe kan je van iemand houden, als je nog nooit van iemand gehouden hebt?
Waarom gooi je al je gevoelens dan weer van boord?
Dat je dan weer een ‘nieuwe’ persoonlijkheid schept?
Ik moet mezelf niet gek maken, want ze krijgen mij toch uiteindelijk niet klein!
Daarom... alleen maar vragen, en geen antwoord om in te vullen.
Het belangrijkste blijft toch: Altijd jezelf blijven zijn!
Want dan pas... zal de ‘ware’ liefde zich laten onthullen!
Dus laat dit mijn vloek zijn.
Want ik weet toch niet beter, behalve deze pijn...