Rozenblaadjes op een bed van zwarte zijde,
ruiken als onze liefde meer dan dood
Ruiken naar jou, die mij bevrijdde
dit alles brengt me in volle ademnood
Veelzeggende blikken
Alleen bestemd voor jou en mij
moet ik dan eeuwig snikken
Is het dan nu écht voorbij?
Ik wil verder met mijn leven
maar jouw beeld achtervolgt me
ik had je alles willen geven
maar toch weigerde je
Net zo zwart als deze roos
is nu onze liefde
De foto's vergeten in een doos
als hindernissen die ik doorkliefde
Teamwork!
met dank aan: Boudaatje, Mierke, Zowi, Kingsize, Marina, druppeltje, Kiana en Spirit.