Ik weet nog op een mooie dag ik liep met man en kinderen op de hei,
laat dit nooit over gaan dacht ik, ik voelde mij gelukkig en blij.
Maar ik was heel vaak angstig en bang,
een zeldzame ziekte, misschien leefde mijn man wel niet lang.
Toen gebeurde heel plotseling het verschrikkelijke hij viel op de grond neer,
en wat men ook probeerde hij ademde nooit meer.
Voor mijn lieve kinderen moest ik wel verder gaan,
zonder hun weet ik echt niet wat ik had gedaan.
Een hele lange tijd,
dacht ik dit gevoel van geluk ben ik voor altijd kwijt.
Totdat er naar jaren een andere man voor mij kwam staan,
en mijn hart veel sneller ging slaan.
Wat ik eigenlijk nooit had verwacht er was weer liefde in mijn leven gekomen,
en de beslissing dat hij bij mij kwam wonen was snel genomen.
Vele jaren is hij nu voor de kinderen hun lieve vader en mijn geweldige man,
en genieten wij er dagelijks van.
Daarom mijn raad: wat er ook gebeurt blijf hopen en dromen,
ik hoop voor allen dat na tegenslag alles zal goed komen.
Een ding zal je er in ieder geval van leren,
dat je het geluk wat je dan ten deel valt veel meer zult waarderen