Zonnestralen
Zonnestralen schijnen om me heen,
Maar ze raken me niet.
Achter een brede misschien wel mooie glimlach,
Schuilt een hoop pijn en verdriet.
Waarom kan ik het niet uiten,
En is er niemand die het ziet,
Ik sterf van binnen door de tranen,
Van de pijn en het verdriet.
De zonnestralen schenen,
Een paar maand in mijn hart,
Maar toen was jij nog bij me,
Nu is het een gat.
Zonnestralen, die niet meer verkwikken,
Tranen, en tegen het verdriet aanhikken,
Zonnestralen, die niet meer schijnen,
Maar achter al dat verdriet,
Hou ik nog steeds ontzettend veel van jou,
En dat zal nooit verdwijnen.
Liefde is de sleutel: | Woensdag, juni 30, 2004 13:07 |
wauw mooi gedicht joh!! echt goed geschreven!! *troosteknuffie* |
|
Auteur: DionW | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 20 april 2004 | ||
Thema's: |