Mijn vingers barste uiteen
Op de huid die het niet meer is
Langzaam voegt zij zich meer in jou
En jaagt me weg met een eng gesis
Mijn ogen sluiten waarneer ze jou raken
Bang voor de reflectie die schuilt in je ogen
Ze kijkt via jou vol jaloezie diep in mij
Nog nooit eerder dit gevoel gehad, zo bedrogen
Ze kruipt mee langs de aanrakingen van je handen
Lacht me uit als jij je hoofd even wegdraait
Omdat ze weet dat jij helemaal van haar bent
Alles wat ik van je had heeft ze voor mijn neus wegmaait
Waarom zit zij zo diep verwerkt in jou
Ik heb het gevoel er niet meer naast te kunnen
Iedere poging draait uit op een innerlijke snee
Alsof jullie beide me het gewoon niet gunnen
Ze zit verscholen in je toch zo lieve lach
Hoort helaas bij je nieuwe heden
Maar het voelt zo verrot je steeds te delen
Wat is er gebeurt in een nog zo sterk aanwezig verleden?
Deze aanraking in je zoen
Neemt haar mee in mijn ogen
Waarna ik zie hoe gelukkig je was
En durf ik geen reactie meer te geven, Blijf liever hier
… Onbewogen …