De tuin van Eden,
Ik heb gewandeld in de tuin van Eden.
Duizenden rozen gesnoeid.
Altijd in mijn weten.
Ben ik daar voor jou opengebloeid.
Nu de tijd alleen nog maar wachten geeft.
Tot we voor altijd samen leven.
En het gemis naar eindeloos verlangen streeft.
Naar uren minuten die wij geven.
Andere die nu nog veel ons leven bepalen.
Maar nimmer onze harten laten scheiden.
Zodat wij altijd naar elkaar toe dwalen.
Zonder daarvoor te moeten strijden.
Want jij en ik, zoals geen ander.
Houden van elkaar met hart en ziel.
Geboren voor en met elkander.
Is dit het mooiste,dat ons ten dele viel.
Lesley-Ann