en ik hou zo van haar vragen...
Zoals de maanden staan
in de tijd die wij een hekje geven
met de naam jaar erop
zo staan wij langs elkaar
geschilderd in een schilderij
dat nog enkele lagen behoefd
af te heten
Ik geef weleens kinderen les
en zij vragen mij dan het hemd van mijn lijf
maar hoe hevig zij ook vragen zo hevig vragen
zoals jij het doet kan er geen een van hen
wat jij vraagt laat mij ontblood
en antwoorden omzwachtelen mij winterkleren
Weinig stappen openen gesloten deuren
maar alle stappen zetten wij erheen
om dan met de hand te kunnen openen;
maar daarvoor al tasten we vragend naar de volgende stap
en maanden gaan voorbij
en niemand als ik wil je zoveel vrijheid geven
dat hijzelf afwezig blijft
En een ongeduld prijst zich blij met de devotie
van wit en blauw en geel en grijs;
over een week mag ik weer even
naast je staan.
| Auteur: theike | ||
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2004 | ||
| Thema's: | ||