Een verloren plekje in je hart..
Moet ik eerst mezelf aanvaarden..,
nog steeds twijfel ik daaraan,
wie ik ben en wat ik doe,
en beter nog... waarom..
Wat zijn mijn welvertelde voorwaarden..,
en wie ben ík,.. mezelf te volgen..
wie ben ik zelfs.. mezelf te kwellen..
waarom doe ik.. zo ongelofelijk krom..
Elke kans.. aan mij ontleend..,
brengt mij,.. alleen maar meer verwarring,
ik loop weg en kom weer terug,
en scheld op mijn ontwenning...
Mijn woorden in vertaling, in stilte ongemeend..,
wát in mij.. raakt jou zo diep,
zelfs mijn reactie is reeel, maar net niet tastbaar..,
en ik zwijg stil in ontkenning..
Je mag me vragen,
je met rust te laten..
óf je nooit meer los te laten..
dan zeg ik nóg, dat het me spijt..
Ik weet niet meer hoe ik me moet gedragen,
in jou bijzijn, gevestigd in jouw hart..
een plekje dat ik wilde veroveren...
maar voor zover ik weet...
ben ik het denk ik alweer kwijt...
monique-B: | Woensdag, april 28, 2004 21:01 |
gewoon jezelf zijn waar dan ook is een plan.. een hart niet veroverd is er één die men nog schenken kan.. |
|
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
Thema's: |