jij ligt nog in je bed
al maanden niet verschoont
ijlend tot je ingewanden
een hart dat zwart verkleurtde haat die jou verraadt
wint nimmer van de passie
die je denkt te herkennen
in het doolhof van je eigen spelachtervolgt door gevoel
moet je mij maar eens los-laten
achtervolg mij dus niet meer
want je leven wordt een helooit zul je gevonden worden
op een plek waar ze je niet ruiken
en tril nu niet meteen van angst
het is fictie wat in dit gedicht gebeurd
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
Thema's: |