Ik mis je ...
Je zegt niets meer
en dat doet zo'n zeer
Ik verlang terug naar die verliefde
blik in je mooie blauwe ogen
Ik verlang terug naar 10 maanden geleden.
Toen keek je mij zo verliefd aan,
ik weet niet wat ik jou heb misdaan.
Daar juist heb ik je nog opgezocht
maar je zei niet eens goedendag,
je speelde met de hond van je buren.
Verleden week nog een glimlach,
nu niets meer.
Ik voel me eenzaam zonder jou!
Bij jou voelde ik mij gelukkig!
Nu lopen de tranen over mijn ogen
en niemand die ze kan drogen.
Alleen jij!
Diegene waar ik met hart en ziel van hou!
Waarom geloof je dat niet?
29 april 2004
en dat doet zo'n zeer
Ik verlang terug naar die verliefde
blik in je mooie blauwe ogen
Ik verlang terug naar 10 maanden geleden.
Toen keek je mij zo verliefd aan,
ik weet niet wat ik jou heb misdaan.
Daar juist heb ik je nog opgezocht
maar je zei niet eens goedendag,
je speelde met de hond van je buren.
Verleden week nog een glimlach,
nu niets meer.
Ik voel me eenzaam zonder jou!
Bij jou voelde ik mij gelukkig!
Nu lopen de tranen over mijn ogen
en niemand die ze kan drogen.
Alleen jij!
Diegene waar ik met hart en ziel van hou!
Waarom geloof je dat niet?
29 april 2004
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Donderdag, april 29, 2004 20:47 |
| Iemand die zijn eigen behoeften boven die van jou stelt (en geen vrouw is) (of juist wel ;) waarom geeft ruimte aan daarom (beperken en strijden voor datgene wat de moeite waard is) Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Zonneschijn_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2004 | ||
| Thema's: | ||