handen die me koesterden
je kijkt me aan
je ogen op de foto
zien me weer staan
volwassen en verlegen
met al de liefde die je me
zo graag had willen geven
ik zie je handen
die me koesterden in pijn
die nooit jouw schuld had
had mogen zijn, maar die
jij in geweten op je nam
de bommen vielen iets te lang
ik vond in tonen van
je stem geborgenheid
als jij kinderen berispte
verstond ik je bezorgdzijn
en voelde dat ik anders was
een zoon die jij meer liefde gaf
de afstand is gebleven
ik koos voor eigen leven
jouw warmte kon ik niet meer aan
ik heb je dit jaar moeten laten gaan
nu pas kan ik in je ogen kijken
het besef waarom, kent geen verwijten
wil melker
07/05/2004
lommert: | Vrijdag, mei 07, 2004 20:51 |
alle emoties in dit prachtige gedicht...van genoten, willemmien |
|
Paul de Bruyn: | Vrijdag, mei 07, 2004 17:10 |
teder/verdrietig geschreven... woorden vallen hier stil.. *prachtig* zou te min zijn bij dit wonderlijke schrijven sterkte Paul |
|
maria : | Vrijdag, mei 07, 2004 13:52 |
..........ik val stil diep dierbare koester zo mooi...........wil liefs, maria |
|
viv: | Vrijdag, mei 07, 2004 13:30 |
Hij is mooi Wil | |
Lifeje: | Vrijdag, mei 07, 2004 11:07 |
pfft wil, ben ff helemaal sprakeloos het besef waarom, kent geen verwijten ... de juiste koers Liefs Marjan |
|
peterpan: | Vrijdag, mei 07, 2004 10:13 |
will, ik wens je sterkte! en weer zo'n dicht waarvan alleen jij em zo mooi neer kan zetten. | |
Es: | Vrijdag, mei 07, 2004 10:07 |
Een eerbetoon.... XXX Es |
|
christina: | Vrijdag, mei 07, 2004 07:00 |
ontroerende woorden Wil ze raken het gemis zo goed en mooi omschreven mijn moeders is er al bijna 25 jaar niet meer en steeds meer hoe ouder ik wordt besef ik het gemis liefs christa |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2004 | ||
Thema's: |