~Zoals ik verwacht had....~
Zoals ik verwacht had zit ik hier tevergeefs op je te wachten,
totdat jij eindelijk belt om mijn pijn te verzachten.
Maar ook zoals ik had verwacht heb je weer loze beloftes gemaakt,
en ben je ze niet nagekomen,maar toch is mijn hart door jouw in vuur en vlam geraakt.
Vanaf de 1ste dag,dat ik in jouw armen lag,
en jouw net wakkere koppie zag.
Toen wist ik het al over jou kom ik nooit weer heen,
want voor mij kan er niemand aan jou tippen,echt geen een!
Je zegt me vaak genoeg dat je om me geeft,
en dat je me niet kwijt wil zolang je leeft.
Maar een feit is wel,dat ik je nu 2maand niet heb gezien,
en dat ik alleen maar kan gissen waarom niet;"Is hij zat van me misschien?"
Maar ik weet het niet,ik heb je gebeld en je hebt beloofd me een brief te schrijven,maar dat is nu alweer 2 weken geleden,
en ik lig maar te denken en te huilen om de leuke dingen die we altijd deden.
En ik zit me af te vragen wat er is en waarom je me dit aandoet,
"We hadden het toch altijd leuk en goed?"
Ik zal nog een tijdje afwachten en blijven hopen,
na de tijd die ik met je heb gehad ben ik niet van plan je te laten lopen.
Je bent m'n alles en ik wil je echt niet kwijt,
dus ik hoop dat je snel wat van je laat horen,om te zeggen dat het je spijt!
Ik mis je....