Ik kan niet slapen
en niet eten,
want ik kan je niet vergeten!
Wat doe je dan?
Jou ogen zo blauw,
je haren zo zwart.
Je hebt me volledig in je macht.
Ik zou er alles voor geven
om naast jou te leven.
Maar kan dat wel?
Ik verlang naar een zoen,
een omhelzing, een teken
of gebaar
dat jij dat ook wil.
Je kijkt me ook aan!
Maar wat schuilt er achter je ogen?
Is het dat je ook wat voor me voelt?
Of heb ik het mis?
Alleen jij weet het antwoord.
Heb ik geen recht om te weten
of ik nog een kans maak?
Alleen jij kan het me zeggen,
daarom wacht ik op een antwoord!
10-05-04