Tranen nog moeilijk te bedwingen
de lasten worden veel te zwaar
Als ik adem, als ik leef
voel ik het verdriet steeds daar
Er is geen houvast meer
of iets om tegen te leunen
Als een vrije val in de lucht
en niets om op te steunen
Nee, het gaat niet meer goed
hoe kan ik dat dan tonen
Als elk sprankeltje geluk vervaagd
door vervolgens met pijn te 'belonen'
Het is te zwaar nu op het moment
en mijn tranen blijven ijzig stil
Ach, ik moet door fluister ik mezelf
maar die woorden zijn er teveel
Ik wil ze niet meer horen en spreken
Want waar haal ik de kracht vandaan
om hier nog verder door te komen
Om mezelf overeind te laten staan
Ik verlies het van de wanhoop
en niets lijkt meer de moeite waard
Waarom elke keer deze pijn
en wordt het me niet voor een keer bespaard
Laat me zakken door mijn knieen
zoals het me te wachten staat
Ik kan het niet alleen verkroppen
als de pijn me niet verlaat