Het lijkt alsof mijn hart verscheurt,
mijn binnenste lijkt te barsten.
Ik weet niet wat er in me gebeurt,
ik wil je aanraken, maar moet in het duister tasten.
Een woeste oceaan borrelt,ik sta stil aan de kant,
jou naam zweeft in mijn gedachten.
De golven slaan tegen de waterkant,
en al wat ik kan, is naar jou smachten.
Ik begin je te missen, het sluipt erin, kan er niks aan doen
ik wil het niet, maar toch gebeurt het, het lijkt gewoon.
Eenzaam ga ik slapen, en krijg een visioen,
ik loop op het strand kijkend naar de golven....het was een droom.....