zingen nu luidkeels de mussen
storm heeft eindelijk een blauwe lucht geklaard
in bossen is het ziek en zwak geveld
door het verwoestende natuurgeweld
de rooiende winden zijn langzaam bedaard
weer staan vele bomen scheef in het gelid
struiken die snel uit de kluiten groeien
een soort dat kort na het eerste bloeien
wordt gekapt omdat de stam op dikte zit
ik zag je vallen in een sterke vlaag
gestrekt moest je de natte aarde kussen
je kruin ging voor de eerste keer omlaag
je ouders kunnen hun geweten sussen
van jongsaf aan was jij altijd een blaag
op jouw graf zingen nu luidkeels de mussen
wil melker
13/05/2004
maria : | Donderdag, mei 13, 2004 20:44 |
de cirkel is weer rond kwinkeleren vogels fier op afstervende grond liefs, maria |
|
Green Tea: | Donderdag, mei 13, 2004 10:29 |
Mooi verwoord , verdriet en optimisme verpakt in je dichtje... Fijne dag! Liefs , |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, mei 13, 2004 10:15 |
Zonde zeg! Maar een mooi einde met die mussen... liefs Jannie |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, mei 13, 2004 09:48 |
Vernieling van het mooiste wat er is... In bossen is zoveel te zien: eekhoorntjes, vogels eendjes bij het doorkabbelende beekje... Je gedicht roept mooie dingen op Wil... Dank je daarvoor een hele fijne donderdag wenst je Paul ('t lieverdje *knipoog*) |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2004 | ||
Thema's: |