Het leven is niet eerlijk.... het leven lijkt soms niet waar.
Waar heb ik dit aan verdient om door deze hel te gaan?!?!
Ik wil het niet geloven, ik blijf er stil bij staan.
Waarom moet jij nu uit me leven gaan....
Ik vindt het zo oneerlijk en voel me zo alleen,
Al heb ik nog zoveel mensen om heen....
Ik had je nog zoveel te vertellen en samen dingen willen doen,
Net zoals alle normale kinderen doen....
Ik voel me zo leeg en toch zo kwetsbaar,
heb zoveel verdriet soms lijk ik wel ontroostbaar....
zoveel verdriet en toch zo kwaad, waarom? Dat is een goeie vraag...
ik voel me nou eenmaal zo en ik weet ook niet waarom,
het liefst zou ik even vedwijnen.... zodat ik weer opnieuw beginnen kon....