Underground
alleen en tegen muren loopt te kelen.
langs hekken van het eenzijdige delen,
schromelijk passeert vanuit zielentrouw.
hunkering herschildert in’t as en grauw
belevend vanuit... en zoals zovelen .
maar ga dan tamboerijnen besnaren
en tokkelen op een ruige contrabas.
klinken als duizend vrolijke gitaren
hemels en hels,jouw liefde niet moet sparen.
met opgeheven hoofd en buiten pas,
ijsjes likken op eender welk terras.
Erna
peterpan: | Vrijdag, mei 14, 2004 12:28 |
weer graag gelezen en dan even een vrolijke noot: morgen hamburgers of hebben ze ook ijs? ;) |
|
Green Tea: | Vrijdag, mei 14, 2004 10:47 |
Zo!Duidelijk! Goed neergezet. Liefs , |
|
Es: | Vrijdag, mei 14, 2004 09:26 |
Ja, confronterend...doorgaan! XXX Es |
|
Roger Bamps: | Vrijdag, mei 14, 2004 09:05 |
Ik heb jouw gedicht vol bewondering gelezen. Prachtig Erna!!! Liefs, Roger. |
|
de nifter: | Vrijdag, mei 14, 2004 08:29 |
ja... life goes on | |
kooshaydn: | Vrijdag, mei 14, 2004 07:14 |
Alleraardigste Erna, Ik vind het een heel mooi vers Alleen, kijk nog eens naar het ritme, dan zal het een pracht gedicht worden Je Koos |
|
shelob: | Vrijdag, mei 14, 2004 00:53 |
Oei lieve Erna wat een mooi gedicht, wel rauw op het dak, maar denk dat je dat er ook mee bedoelde, kus! |
|
michris: | Vrijdag, mei 14, 2004 00:35 |
Ik zou je nu zo als trootsgebaar even in mijn armen willen nemen...je laten voelen dat er nog warmte is..alleen niet de warmte die jij nog zo graag wilt. liefs, michris |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
Thema's: |