Zijn moeder..
Weet je nog, mama
dat we samen in ons kleine huis
op mijn kamertje zaten
Ik lag op bed en jij,jij praatte
Zonder boekje,zonder iets
vertelde je over alles tot ik sliep
en dan verdween je in het niets
De trap af naar beneden
lekker knus tegen paps schouder aan
zagen jullie dan een film met een lach en traan
Maar die tijd is lang geleden
NU zit ik hier op de stoep in kou
te schrijven in m'n dagboek over jou
Ik,reeds een jongen van veertien
kan z'n mama niet eens meer zien
Maar mama, WAAROM, WAAROM kon je het niet meer aan
en ben je in eenzaamheid heengegaan?
..................
--xxxx--
dat we samen in ons kleine huis
op mijn kamertje zaten
Ik lag op bed en jij,jij praatte
Zonder boekje,zonder iets
vertelde je over alles tot ik sliep
en dan verdween je in het niets
De trap af naar beneden
lekker knus tegen paps schouder aan
zagen jullie dan een film met een lach en traan
Maar die tijd is lang geleden
NU zit ik hier op de stoep in kou
te schrijven in m'n dagboek over jou
Ik,reeds een jongen van veertien
kan z'n mama niet eens meer zien
Maar mama, WAAROM, WAAROM kon je het niet meer aan
en ben je in eenzaamheid heengegaan?
..................
--xxxx--
Reacties op dit gedicht
| Stephanie Hoogland: | Dinsdag, november 16, 2004 22:20 |
| Heel mooi geschreven, heel veel sterkte! Veel liefs |
|
| Precious Things: | Woensdag, mei 19, 2004 16:07 |
| Prachtig geschreven, verlies is vaak moeilijk te verwerken maar het hoort denk ik bij het leven.. Ik wens je veel sterkte toe, heel mooi geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huys Anouk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||