kon ik mijn lichaam kraken
ik schoof donkere wolken uit de lucht
en liet de aarde zo maar achter mij
voor anderen een redeloze vlucht
ontsnappend voelde ik me hemels vrij
ik vleugelde oneindig in gedachten
expandeerde traagheid tot de lichtlimiet
zag de levens terug van mijn geslachten
ontwaarde God op elementair gebied
Zijn raken deed mijn schuldgevoel ontwaken
ik ijlde pijlsnel naar het vege lijf
nog net op tijd kon ik mijn lichaam kraken
Zijn handen spreken als ik dit beschrijf
met aardebeelden kan ik Hem niet maken
verbazing wenkt de hemel als verblijf
wil melker
23/05/2004
Tha Vamp: | Vrijdag, juni 04, 2004 22:15 |
ik ga meteen even meer gedichten van je lezen. | |
kokkie: | Maandag, mei 24, 2004 00:46 |
zo Wil even een andere belichting op de zaken gedaan :) knap neergezet liefs Angela |
|
*Shanti*: | Zondag, mei 23, 2004 18:12 |
Was dit een uittreding? Groetjes, namasté, Shanti |
|
Roelie Kuilder: | Zondag, mei 23, 2004 10:31 |
And I never walk alone when I walk with God | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
Thema's: |